pokutować

pokutować
{{stl_3}}pokutować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔkutɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}od-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_12}}rel {{/stl_12}}{{stl_14}}Buße tun{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}büßen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}od-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}cierpieć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\pokutować za coś {{/stl_22}}{{stl_14}}[für] etw büßen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}być przeżytkiem{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}spuken {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}fig{{/stl_30}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}umhergeistern {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}fig{{/stl_30}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}wciąż pokutuje przekonanie{{/stl_22}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_22}}że ... {{/stl_22}}{{stl_14}}immer noch geistert die Überzeugung herum{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}dass ... {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}fig{{/stl_30}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pokutować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pokutowaćtuję, pokutowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać pokutę, zadośćuczynić za grzechy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokutować za grzechy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokutować — ndk IV, pokutowaćtuję, pokutowaćtujesz, pokutowaćtuj, pokutowaćował 1. «odprawiać pokutę» 2. «odczuwać na sobie złe skutki jakiegoś czynu, postępku; cierpieć za coś» Musisz pokutować za swoją lekkomyślność. Dzieci pokutują za błędy ojców. 3.… …   Słownik języka polskiego

  • pokutowanie — n I rzecz. od pokutować …   Słownik języka polskiego

  • pakūtavoti — ×pakūtavoti, oja, ojo (l. pokutować) intr. 1. Ch1Mr6,12, R, [K], Ėr, Km, Pln atgailauti: Reiks dabar pakūtavoti, smėliu gerklę šėravoti! JD12. Dabar pradėjo gailėtis ir pakūtavot DP165. Nū metas atleidimo pakūtavojantiemus DP122. 2. Mrk, Mrc …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”